Zelfs toen hij nog actief was, was Roberto Carlos een van de WK voetballegendes. Andere spelers worden pas na hun actieve carrière gekroond tot legende, maar Roberto Carlos krijgt een streepje voor. Al is het alleen maar vanwege die ene goal, de vrije trap die haast onmogelijk lijkt, maar niet voor Roberto Carlos.
De erkenning is dus zeker welverdiend. De speler won tenslotte alle grote titels met zijn clubs en het nationale team. Deze pagina is volledig opgedragen aan de Braziliaanse defensieve legende, die tot op de dag van vandaag het ideaalbeeld van een linksback symboliseert.
Roberto Carlos (Bron: Wikipedia, Amarhgil)
Roberto Carlos’ carrière als speler in één oogopslag
- 👶 Geboortedatum & -plaats : 04/10/1973 in São Paulo, Brazilië
- ✍️ Clubs: Palmeiras Sao Paulo, Inter Milan, Real Madrid, Fenerbahce Istanbul, Corinthians Sao Paulo, Anzhi Makhachkala, Delhi Dynamos FC
- ⏳ Duur van de professionele loopbaan : 1990 tot 2015
- 🏆 Grootste successen op clubniveau : Champions League 1998, 2000, 2002
- 🥇 Grootste successen nationale ploeg : Wereldkampioen 2002, Copa America 1997 & 1999
- 💪 Grootste persoonlijke prestaties : verdediger van het jaar 2002 en 2003
- #️⃣ Typisch rugnummer : 6 in het nationale team, 3 bij de clubs
Het begin van de professionele carrière van Roberto Carlos
Roberto Carlos bracht zijn jeugd door bij Uniao Sao Joao, waar hij op 17-jarige leeftijd doorbrak als professional. Hij was drie jaar trouw aan zijn eerste club, maar toen trok een grotere club hem aan.Carlos trad in 1993 toe tot Palmeiros Sao Paulo. Door zijn speelstijl en succes bij deze club werd hij ook door Europese clubs nauwlettend gevolgd.
Na twee jaar stapte hij over naar de Serie A. Het was Inter Milan dat vanaf dat moment op de diensten van de Braziliaan kon rekenen. Al vrij snel liep Carlos tegen een probleem aan. De Engelse coach Roy Hodgson gebruikte hem niet als linksback, maar zag hem meer aanvallend. De Braziliaan was ervan overtuigd dat hij hier niet op zijn best zou kunnen presteren. Na slechts een jaar gingen de speler en de club uit elkaar vanwege het verschil in inzicht met Hodgson.
Zijn beste tijd: Carlos bij Real Madrid
Real Madrid haalde Roberto Carlos binnen als linker verdediger en dat was een geweldige zet. Carlos speelde 370 wedstrijden voor Los Blancos en scoorde 47 doelpunten. Hij wist met Real drie keer de Champions League te winnen. Vanaf dag één voelde Roberto Carlos zich als een vis in het water in Madrid.
Hij verzekerde zich met Real vier keer van het Spaanse kampioenschap. Ook op het WK waren er twee overwinningen. De Braziliaan was ook een van de absolute favorieten van het publiek. Het afscheid in 2006 was voor beide partijen pijnlijk. Er kwam duidelijk een einde aan een tijdperk.
Roberto Carlos als defensief slot op de deur van Brazilië op WK en Copa America
Roberto Carlos werd in 1992 voor het eerst aangesteld in het nationale team van Brazilië. In totaal zou hij 125 wedstrijden voor de Seleçao spelen en komt hij elf keer tot scoren in het Braziliaanse tenue. De jaren voor en na de millenniumwisseling waren de sterkste van de speler en tegelijkertijd ook van het Braziliaanse elftal. In 1997 en 1999 won de ploeg de Zuid-Amerikaanse tegenhanger van het EK, de Copa America. Op het WK 1998 in Frankrijk leidde het pad naar de finale.
Hier kwam de Seleçao echter net te kort om wereldkampioen te worden. Frankrijk, notabene gastheer was te sterk voor de grote WK favoriet Brazilie. Vier jaar later kwam het succes wel. Op het WK 2002 in Japan en Zuid-Korea won Brazilië de titel en schreef de ploeg WK geschiedenis. Carlos was een van de geweldenaars van het WK. Op het WK 2006 in Duitsland was Frankrijk opnieuw te sterk. Voor Roberto Carlos was het genoeg geweest. Hij nam twee dagen na de nederlaag ontslag bij de Seleçao.
Het einde van zijn carrière: Carlos als globetrotter
In principe kwam er na het WK van 2006 in Duitsland een einde aan de carrière van Roberto Carlos . Maar de speler ging een paar jaar door en werd een voetbalzwerver. Een verblijf van drie jaar in Turkije bij Fenerbahce werd gevolgd door een terugkeer naar Corinthians Sao Paulo. Carlos behaalde nog een titel terwijl hij in Turkije speelde. In 2008 deed hij voor de 115e keer mee aan de Champions League, waarmee hij tot de 20 spelers met de meeste CL wedstrijden behoort.
Carlos verbleef slechts een jaar in Brazilië en volgde daarna het grote geld. Anzhi Makhachkala was korte tijd een van de rijkste clubs ter wereld en was daarom op zoek naar de grote namen. Carlos stemde toe, maar was niet blij.
De Russische fans beledigden hem meermaals racistisch en daarom beëindigde hij in de zomer van 2012 zijn actieve carrière. Drie jaar later was er echter een soort mini-comeback: Carlos was nu coach in India voor de lokale Delhi Dynamos-club. Hier speelde hij vier keer voor zijn team – maar het werkte niet echt. Al na een paar maanden verliet de Braziliaan India weer. Dat lijken echt de laatste wedstrijden van Carlos geweest te zijn.
Carlos’ leven na zijn actieve periode
In India was Carlo dus even speler-coach. Ook bij Anzhi nam hij beide rollen op zich. Daarna ging hij als pure coach terug naar Turkije: hier coachte hij eerst Sivasspor en daarna voor Akhisar Belediyespor.
De voormalig linksback kon op lange termijn nooit overtuigen. Carlos vond pas geluk toen hij terugkeerde naar Real Madrid. In 2016 werd hij jeugdtrainer bij Los Blancos. Sommige hoofdcoaches van Real lieten hem ook af en toe aan hun zijde werken als assistent-coach.